Zoals meerdere fotografen heb ik ook de mijn van Hasard Cheratte bezocht. Je kan het mijncomplex niet betreden omdat alle poorten gesloten zijn en een verantwoordelijke om toelating te geven om het domein te betreden is er niet. Maar na een kleine aarzeling zie ik kans om via een openstaande deur aan de zijkant van het terrein de gebouwen te betreden..
De mijn van Hasard Cheratte is ontstaan in 1848, men is begonnen met het graven van twee schachten die 170 en 250 meter diep waren. In 1877 echter ontstaat een water-doorbraak en een aantal mijnwerkers verdrinken in de mijn, en alle activiteiten werden stilgelegd. Maar in 1905 veranderd de concessie van eigenaar en de productie in de mijn word herstart en in 1907 word een derde schacht gegraven. Twee gelijkstroom motoren van 135 KW staan in voor de bediening van de liftkooien en het is de eerste elektrisch bestuurde liftschacht in België.
In 1923 graaft men een vierde schacht met een metalen schachtbok die in 1947 vervangen word door een betonnen schachtbok van 30 meter hoog.
In 1968 is er een opbrengst van 1000 ton steenkool per dag, maar de komst van aardolie en gas werd onomkeerbaar en de mijn is gesloten in 1977. Er heerst een “vreemde” sfeer als je het terrein verkent. Het lijkt erop dat de mijnwerkers zonet de mijn verlaten hebben. Blijkbaar heeft men na de sluiting niets opgeruimd in de gebouwen en heeft de spontane plunderaar zijn gang kunnen gaan. De terreinen werden opgekocht door een Limburgse eigenaar. Hopelijk kunnen deze prachtige gebouwen voor de toekomst bewaard blijven.
Omstreeks 1930 werkten in deze mijn 1500 mijnwerkers, in 1974 waren 960 mijnwerkers loontrekkend en met de sluiting in 1977 werkten er nog 590. Het was de eerste steenkoolmijn in België waar men benedengronds elektriciteit heeft gebruikt. het was ook de kolenmijn waar de laatste paarden benedengronds hebben gewerkt tot 1962.
In het gebouw waar de opdrachten werden gegeven vooraleer de mijnwerkers afdaalden liggen nog steeds de werkverslagen en ook de ponskaarten van de mijnwerkers !
Ook in de lampenzaal en de badzaal vind je nog kledingstukken, schoenen, laarzen die in 1977 de mijnwerkers hebben achtergelaten…
Blijkbaar is schacht 3 niet goed gedempt, nog steeds borrelt water uit de schacht.
De gebouwen werden in 1992 geklasseerd.
